Relación humano-tecnoloxía

A simbiose entre humanos e tecnoloxías.

Partindo da idea de que imos cara a unha superestructura tecnolóxica onde as tecnoloxías chegarán a formar parte das decisións do planeta e, polo tanto, do xurdimento dunha singularidade tecnolóxica e as vías para lograr unha superinteligencia, no libro “Intelixencia artificial e o futuro do home” realízase unha explicación crítica das tendencias na intelixencia artificial (IA).

- Tipos de simbioses que se producen e as súas características.

·         Ectosimbiosis parasitaria

Ven ás tecnoloxías como un perigo á espiritualidade, á relixión, á natureza, xa que estas o que fan é afastar ao ser humano da súa propia condición humana, vena como un efecto contaminador e pernicioso para os valores humanos e para o planeta.

·         Ectosimbiosis comensal

Humanos e tecnoloxías interactúan de forma exógena onde só benefícianse os humanos. En xeral as tecnoloxías deben estar en función dun desenvolvemento sustentable e deben ser tecnoloxías renovables e non contaminantes que permitan o crecemento económico sen deteriorar o planeta, o cal debe estar baixo o control humano. Principio de precaución.

·         Ectosimbiosis mutual

Relación onde tanto os humanos como as tecnoloxías benefícianse, prodúcese unha cooperación entre ambos, o que dá lugar a unha superinteligencia colectiva.

·         Endosimbiosis mutual

Fusión entre humanos e tecnoloxías (o Cyborg). Ante o progreso tecnolóxico e a súa superioridade sobre o progreso humano, polo que este non ten máis opción que fusionarse coa tecnoloxía dando lugar a unha superinteligencia híbrida.

·         Endosimbiosis comensal

Relación onde os humanos esperan beneficiarse das tecnoloxías, sobre todo por medio da enxeñería xenética, polo que estaremos ante unha superinteligencia biolóxica.

·         Endosimbiosis parasitaria

Substitución dos humanos polas tecnoloxías. As tecnoloxías veñen salvar ao planeta, a resolver todos os problemas que os limitados humanos non puideron resolver e estes deberán ser reprogramados polas tecnoloxías (inmortalidade dixital). Os humanos só poden vivir dentro da tecnoloxía, mundos virtuais, como programas que representan (copias) a mente dun humano, a ansiada superinteligencia artificial.

A máis recomendable sería a ectosimbiosis mutual, pero  haberá que cambiar a nosa mentalidade actual, xa  que durante séculos fomos incapaces de enfrontar as causas e fómonos acomodando a resolver os efectos que producen: mitigar a pobreza, diminuír o quecemento global, reducir o armamento, etc., mentres a situación do mundo faise cada vez máis insustentable, sen contar que imos a cegas ao futuro, tendo como única bandeira unha tecnoutopía obxectivamente inalcanzable, dado o contexto actual de poder no que se van a agudizar máis os problemas en lugar de resolverse, e é que en realidade movémonos, por inercia, cara a unha crise perfecta (singularidade xeral), onde os problemas xa non poden seguir postergándose e as causas xa non poden ser ignoradas so pena de desaparecer para sempre da face da Terra

Posted in: Filosofía e Tecnoloxía