O ser humano futuro evoluciona cara a formas máis agresivas ou se fai máis estúpido? non deberiamos intervir?

Non parece haber nada malo no feito de modificarnos, sempre está claro, que o fagamos para mellor. O control ético de calquera cambio deberá ser máximo, pero nada máis.

Quizá os problemas virán máis desde o campo do social que do estritamente ético. Se nace unha onda de humanos mellorados, que pasará cos demais? Se eu son o dono dunha empresa contratarei antes a alguén con mellor currículo xenético que outro.

Igualmente, á hora de facer un seguro de vida, non llo fariamos máis barato a alguén cuxos xenes indican que teñen moi poucas probabilidades de sufrir unha enfermidade coronaria? Como organizariamos as escolas? Clases especiais para alumnos mellorados? Terían máis posibilidades de acceder ás mellores universidades?

Deseñariamos seres humanos dependendo da función social que vaian realizar no futuro? Nenos intelixentes para ser científicos, fortes e valentes para ser soldados, ou mansos e traballadores para ser man de obra, tal e como nos narraba Aldous Huxley no seu "Mundo Feliz"? Ou, pola contra, lexislariamos para que o xenoma de cada un permaneza sempre no ámbito privado?

Supoño que chegaría un momento en que as diferenzas entre os mellorados e "os naturais" serían tan abafadoras que se verían a primeira ollada. Nenos louros, guapos, fortes e sans, excelentes deportistas con notas sobresalientes, obedientes aos seus pais? Seguramente que deseñar nenos á carta custará diñeiro e será privilexio das clases podentes? aumentaría así a brecha social? O que nacese pobre tería, ademais, a mala fortuna de xogar á lotería dos malos xenes, mentres que o que nacese rico viría ao mundo coas mellores características dispoñibles.

Isto dificultaría moito máis a posibilidade de ascender na escala social, fomentando un inmobilismo case estamental. Estas previsións xustifican aos defensores de "o natural" para defender que non se debe tocar a natureza humana de ningún xeito.

Con todo, tamén se pode ver doutro xeito. Hoxe en día xa hai unha importante brecha social entre, por exemplo, a xente que pode pagarse unha boa universidade e a que non. Moitas familias pásanse moito tempo aforrando para que os seus fillos poidan estudar. No novo escenario predito, igualmente, as familias poderían aforrar para poder custearse a mellora xenética ou tecnolóxica das súas vástagos. A mellora podería entenderse como un factor máis na formación dun fillo: igual que compramos bos libros de texto, pagamos a profesores particulares? melloramos os cerebros dos nenos.

A mellora poderíase incorporar como un factor competitivo máis nunha sociedade na que xa existen moitos. A nosa cultura sufriu enormes cambios sociais de diversa índole que terminaron por incorporarse con normalidade ao funcionamento do mundo. Quizá estea, precisamente, nas mans dos mellorados facer que eses cambios lévennos a unha sociedade mellor Non confiariamos máis en alguén deseñado para ser intelixente e xeneroso que en calquera ser humano actual para dirixir os nosos destinos?

Verémolo. A historia do século XXI vai ser, sen dúbida, un dos capítulos máis apaixonantes da historia da humanidade. Esperemos, humanos ou post-humanos, estar á altura dos cambios que veñen.

Posted in: Reflexións